Preamble

The Tamil community in Ontario is one of the largest concentrations of Tamils outside southeast Asia. It stretches across the province but the highest concentration is in the Greater Toronto Area. Tamil-Ontarians play an important role in the social, economic and political fabric of the province.

Tamil-Ontarians have families still suffering in their homeland in the north and east of the island of Sri Lanka. They have lost their loved ones and have been physically or mentally traumatized by the genocide that the Sri Lankan state perpetrated against the Tamils during the civil war which lasted from 1983 to 2009, and especially so in May of 2009. Genocide is the deliberate and organized killing of a group or groups of people, with the intention of destroying their identity as an ethnic, cultural or religious group. Acts of genocide against the Tamils started in 1948 after Sri Lanka gained its independence and were perpetrated through Sinhala-Buddhist centric government policies, pogroms, land grabs and ethnic cleansing. The United Nations Organization estimates that in May 2009 alone about 40,000 to 75,000 Tamil civilians were killed. Other estimates place the death toll at 146,679 civilians. These figures only reflect the death toll in 2009 leading up to May 18, the day on which the civil war ended. The loss of Tamil civilian lives during the genocide, which continued for decades in Sri Lanka, is much higher.

In addition, the Sri Lankan state has systematically disenfranchised the Tamil population of their right to vote and to maintain their language, religion and culture. For example, the Sinhala Only Act of 1956 made Sinhalese the official language of Sri Lanka ignoring the 29 per cent of the population whose primary language was Tamil, thereby putting them at a serious disadvantage for participating in the public service of Sri Lanka.

It is important for many reasons to acknowledge publicly that the killings and all aspects of the genocide constitute a heinous act. Not only does this acknowledgement honour the lives that were lost, but it gives a sense of hope to those who have suffered since it represents the first step to healing and reconciliation. Most importantly, by recognizing the Tamil genocide, we affirm our collective desire to maintain awareness of this genocide and other genocides that have occurred in world history in order to prevent such crimes against humanity from happening again.

Therefore, Her Majesty, by and with the advice and consent of the Legislative Assembly of the Province of Ontario, enacts as follows:

Tamil Genocide Education Week

1 (1)  The seven-day period in each year ending on May 18 is proclaimed as Tamil Genocide Education Week.

Same

(2)  During that period, all Ontarians are encouraged to educate themselves about, and to maintain their awareness of, the Tamil genocide and other genocides that have occurred in world history.

Link:
https://www.ontario.ca/laws/statute/21t11

දෙමළ ජන සංහාර අධ්‍යාපන සතිය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමේ පනත.

පූර්විකාව

ඔන්ටාරියෝ හි දෙමළ ප්‍රජාව ගිනිකොනදිග ආසියාවෙන් පිටත විශාලතම දෙමළ ජනගහනයකි.  එය පළාත පුරා දිවෙන නමුත් වැඩිම සාන්ද්‍රණය ඇත්තේ මහා ටොරොන්ටෝ ප්‍රදේශයේ ය.  පළාතේ සමාජ, ආර්ථික හා දේශපාලන පසුබිම තුළ දෙමළ-ඔන්ටේරියානු ජාතිකයින් වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කරති.

තවමත් ශ්‍රී ලංකා දිවයිනේ උතුරු හා නැගෙනහිර පිහිටි තම මව්බිමේ දුක් විඳින පවුල් දෙමළ-ඔන්ටේරියානු වැසියන්ට නෑකම් කියනු ලැබෙි. 1983 සිට 2009 දක්වා පැවති සිවිල් යුද්ධයේදී සහ විශේෂයෙන් 2009 මැයි මාසයේදී ශ්‍රී ලංකාව දෙමළ ජනයාට එරෙහිව සිදු කළ ජන සංහාරයෙන් ඔවුන්ගේ ආදරණීයයන් අහිමි වූ අතර ඔවුහු ශාරීරිකව හෝ මානසිකව පීඩාවට පත් වී ඇත.  ජනවාර්ගික, සංස්කෘතික හෝ ආගමික කණ්ඩායමක් ලෙස ඔවුන්ගේ අනන්‍යතාවය විනාශ කිරීමේ අරමුණින් කණ්ඩායම් හෝ පුද්ගලයින්  විසින් සංවිධානාත්මකව සහ හිතා මතා සමූලඝාතන සිදු කොට ඇත.

1948 දී ශ්‍රී ලංකාව නිදහස ලබා ගැනීමෙන් පසුව සිංහල-බෞද්ධ කේන්ද්‍රීය රජයේ ප්‍රතිපත්ති, සංහාර, ඉඩම් කොල්ලකෑම් සහ ජනවාර්ගික මුලිනුපුටා දැමීම් තුළින් දෙමළ ජනයාට එරෙහි ජන සංහාර ක්‍රියාවන් ආරම්භ විය.  එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය ඇස්තමේන්තු කරන්නේ 2009 මැයි මාසයේදී පමණක් දෙමළ සිවිල් වැසියන් 40,000 සිට 75,000 දක්වා පමණ මිය ගිය බවයි.  අනෙකුත් ඇස්තමේන්තු අනුව මියගිය සංඛ්‍යාව සාමාන්‍ය වැසියන් 146,679 ක් වේ.  මෙම සංඛ්‍යා වලින් පිළිබිඹු වන්නේ සිවිල් යුද්ධය අවසන් වූ මැයි 18 දා දක්වා 2009 දී සිදු වූ මරණ සංඛ්‍යාව පමණි.  දශක ගණනාවක් තිස්සේ ලංකාවේ සිදු වූ ජන සංහාරය තුළ දෙමළ සිවිල් වැසියන්ගේ ජීවිත අහිමි වීම ඊටත් වඩා වැඩිය.

ඊට අමතරව, දෙමළ ජනතාව ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය සහ ඔවුන්ගේ භාෂාව, ආගම සහ සංස්කෘතිය පවත්වා ගැනීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් ක්‍රමානුකූලව අයිතිවාසිකම් අහිමි කර තිබේ.  උදාහරණයක් වශයෙන්, 1956 දී ඇති  “සිංහල පමණි” පනත මඟින් දෙමළ ජනයාගේ මූලික භාෂාව වූ දෙමළ  භාෂාව ජනගහනයෙන් සියයට 29 ක් නොසලකා හරින ලද අතර ලංකාවේ රාජ්‍ය සේවය සඳහා සිංහලයන් පත්කරමින් ලංකාවේ රාජ්‍ය සේවයට සහභාගී වීමේදී දෙමළ ජනයාට බරපතල අවාසිදායක තත්ත්වයකට මුහුණ පෑමට සිදු විය.

ඝාතන සහ ජන සංහාරයේ සියළුම අංගයන් සාහසික ක්‍රියාවක් බව ප්‍රසිද්ධියේ පිළිගැනීම බොහෝ හේතු නිසා වැදගත් වේ.  මෙම පිළිගැනීම, අහිමි වූ ජීවිතවලට ගෞරව කිරීම පමණක් නොව, එය සුව කිරීමේ සහ සංහිඳියාවේ පළමු පියවර නියෝජනය කරන බැවින් පීඩාවට පත් වූවන්ට එය බලාපොරොත්තුවක් ඇති කරයි.  වැදගත්ම දෙය නම්, දෙමළ සංහාරය හඳුනා ගැනීමෙන්, මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහි එවැනි අපරාධ නැවත සිදු වීම වැළැක්වීම සඳහා ලෝක ඉතිහාසයේ සිදු වූ මෙම ජන සංහාරය සහ අනෙකුත් ජන සංහාර ගැන දැනුවත්භාවය පවත්වා ගැනීමට අපේ සාමූහික වුවමනාව බව අපි තහවුරු කරමු.

එබැවින්, ඔන්ටාරියෝ පළාතේ ව්‍යවස්ථාදායක සභාවේ උපදෙස් හා අනුමැතිය ඇතිව, උතුමාණනි, පහත පරිදි බලාත්මක වේ:

දෙමළ ජන සංහාර අධ්‍යාපන සතිය

1 (1) සෑම වසරකම මැයි 18 න් අවසන් වන දින හතේ කාලය දෙමළ ජන සංහාරක අධ්‍යාපන සතිය ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කෙරේ.

එසේම

(2) එම කාලය තුළ, ලෝක ඉතිහාසයේ සිදු වූ දෙමළ ජන සංහාරය සහ අනෙකුත් ජන සංහාර ගැන දැනුවත් වීමට සහ ඔවුන්ගේ දැනුවත්භාවය පවත්වා ගැනීමට සෑම ඔන්ටේරියානු ජාතිකයෙකුම උනන්දු කරවනු ඇත.